‘Verbranden is écht zo gebeurd!’

Eva (39) heeft twee jaar geleden de diagnose huidkanker gekregen. Huidkanker door opgelopen zonschade aan de huid. Onverwacht en ontzettend schrikken. Nu smeert ze zichzelf en haar kinderen extra goed in, want verbranden is écht zo gebeurd. En hoe vaker het gebeurt, hoe groter de kans op huidkanker op latere leeftijd.  Eva vertelt nu haar verhaal om zo ook anderen te waarschuwen voor de gevaren van de zon.

Al jaren heeft Eva een ‘lelijk’ plekje op haar neus, een verdikking. Het leek wel een vetbultje. “Jaren geleden ben ik ermee naar de huisarts gegaan” vertelt Eva. “Niet omdat ik mij zorgen maakte, het had geen rare kleur of vorm. Ik wilde het gewoon weg hebben.” Eva’s toenmalige huisarts heeft er weinig aandacht aan besteed en verwijderde de plek met stikstof. “Dit haalde niet veel uit en na korte tijd kwam het ‘bultje’ weer terug. 3 jaar geleden was ik het beu en maakte een afspraak met mijn nieuwe huisarts”.

Binnen vijf minuten stond ik in mijn ondergoed
De nieuwe huisarts kon het plekje op haar neus niet goed beoordelen. Er was teveel littekenweefsel aanwezig. “Ze wilde het zekere voor het onzekere nemen en daar ben ik haar nog steeds dankbaar voor”, aldus Eva. De huisarts stuurde Eva door naar de dermatoloog. Na een korte blik op haar neus werd al snel duidelijk dat het om een vorm van kanker ging. “Ik ging voor een plek op mijn neus en binnen vijf minuten stond ik in mijn ondergoed ter controle van mijn hele lichaam”. Gelukkig was er verder niets te vinden en bleef het bij een plekje op haar neus.

Kanker… dat kan toch niet!?
Toen de diagnose was gesteld kwamen er ook emoties bij kijken. “In eerste instantie schrik je enorm. Het woord kanker galmt door je hoofd. Dat kan toch niet!?”. Gelukkig zag Eva’s dermatoloog haar reactie en kon hij dit goed opvangen door haar gerust te stellen. Ja, het is kanker, maar het is een goedaardige vorm die nooit uitzaait. Wel moet de plek worden weggehaald, omdat het heel erg langzaam blijft groeien. Alhoewel Eva natuurlijk enorm geschrokken was, bleef ze er wel rustig onder. “Gelukkig waren mijn kinderen nog te jong om te beseffen wat er gebeurde. Mijn directe omgeving leefde vooral heel erg met me mee, omdat de ingreep, hoe klein ook, niet heel prettig was”.

Andere mindset over zonnen
Eva houdt er nu wel een andere mindset op na over zonnen. “Toen ik jong was hadden we nog niet de kennis van nu. Ik hield, en hou nog steeds, van de zon. Ik lag vroeger uren te bakken in de zon; bij het zwembad, in de tuin, op vakantie. Het liefst met olie, want verbranden deed ik niet zo snel”.
Nu neemt Eva extra voorzorgsmaatregelen voor haarzelf en haar kinderen; “Als ik weet dat de zon gaat schijnen, komt de fles met factor 30 tevoorschijn. Niet alleen op vakantie, ook thuis als ik in de tuin werk of ga hardlopen. Mijn moeder is nu heel beschermend als het gaat om de zon. “Smeer je je wel in?”. Ik geniet nog steeds van de zon, maar ben me absoluut bewust van de gevaren. Ook mijn kinderen worden regelmatig van een laagje zonnebrandcrème voorzien. Ze zijn het inmiddels gewend en smeren zichzelf nu in.”

“Mijn kinderen zijn het insmeren nu gewend en
smeren zichzelf in.”

Geniet van de zon, maar pas op!
Eva kan, ondanks haar ervaring, nog steeds genieten van de zon. Ze geeft de volgende tips; “smeer regelmatig, niet alleen tijdens de zomer, maar ook het voor- of najaarszonnetje kan schade aanrichten!”. Huidkanker bouwt zich in jaren op en je komt er pas op latere leeftijd achter zoals Eva zelf heeft ondervonden. “Maak van smeren een gewoonte, onderdeel van je routine.” Eva’s dermatoloog had ook nog een andere tip: Zonnebrand is het beste anti-rimpel middel. Een mooi meegenomen bijkomend voordeel. Dus smeren maar!